Een infobord met alle bezienswaardigheden langs de route vindt u bij Dagbesteding de Putter, Lavendeldijk. (Volg de gele richtingspijlen met het logo van Verdronken Dorp).
Meer informatie over deze wandeling door Oostdijk
Het dorp werd als Heerlijkheid Oostdijk voor het eerst vermeld in 1242. Van die nederzetting is niets meer terug te vinden omdat deze verloren ging tijdens watervloeden in 1530 en 1532. Pas in het jaar 1642 is het dorp gedeeltelijk herdijkt om nieuwe overstromingen te voorkomen. Desondanks is Oostdijk toch getroffen door de watersnoodramp in 1953. Grote delen van het dorp stonden onder water en de schade was enorm.
Door de grote saamhorigheid , die kenmerkend is voor het dorp , kon Oostdijk hersteld worden. Landbouw is nog steeds de pijler waar de Oostdijkse economie op drijft. De ui, in goed Zeeuws ‘juun’, is het handelsmerk van Oostdijk, waar ook veel fruit wordt geteeld.
De Juun en Oostdijk zijn een twee-eenheid. Dat is meteen duidelijk als je het dorp nadert vanaf zuidelijke richting. Naast de rotonde bij de Oude Rijksweg staat een levensgroot kunstwerk in de vorm van een ui, bedacht, ontworpen en uitgevoerd door de plaatselijke bevolking.
Het dorp telt 575 inwoners ( 2021 ) Een aantal wat nog steeds groeit. En logisch; want waar vind je in dorpen van vergelijkbare grootte nog een school een winkel en een dorpshuis.
Op de plaats waar de school stond is de Lavendeldijk doorgebroken. Er ontstond een diep stroomgat. Deze doorbraak voltooide nagenoeg de totale ondergang van de buurtschap Oostdijk. Ook de school en de woning van de hoofdonderwijzer waren onherstelbaar verwoest.
Met 40.000 zandzakken en veel mankracht werd later het brede stroomgat gedicht.
Er kwam een nieuwe school. De kleuterschool die na de ramp gebouwd was, werd door handige dorpsbewoners in 2012 verbouwd tot dagbesteding de Putter : een winkel voor de dagelijkse boodschappen en waar je ook binnen of op het terras iets kunt drinken of gezellig lunchen. De Oostdijkenaars kunnen ook gratis gebruik maken van de bibliotheek.
Na de ramp heeft de gemeente Apeldoorn een houten noodgebouw geschonken aan Oostdijk. ‘t Gebouwtje ‘ zoals iedereen het jarenlang noemde. Het heeft lang dienstgedaan als lagere school en als verenigingsgebouw.
Het huidige stenen dorpshuis heet nog steeds ‘Apeldoorn’
Op de plaquette staan de namen van de slachtoffers van de watersnood.
Het hoekje is het punt waar veel wegen samenkomen. Het is een ontmoetingsplaats. Vroeger ook. Toen veel mensen bij de boeren gingen werken, wachtte men daar op elkaar. Nog steeds is het de plek waar scholieren op weg naar school elkaar ontmoeten.
Hier stortte het water in de rampnacht met grote kracht over de dijklaagte naar beneden.
Twee derde deel van de bebouwing van Oostdijk werd geheel verwoest of onherstelbaar beschadigd.
Gemeentebestuurders overwogen later Oostdijk maar niet meer te herbouwen.
Tijdens een bezoek van de toenmalige koningin Juliana beloofde ze dat Oostdijk weer opgebouwd zou worden. En dat gebeurde.
Omwonenden van de coupure – de afsluitbare doorgang in de Nieuwlandse Binnendijk,hebben op het nippertje op zondagmorgen 1 februari de coupure van de spoorlijn kunnen sluiten. Als dat niet gelukt was zou ook het dorp Krabbendijke onder water zijn gelopen.
Nadat later de spoorlijn hersteld was, kon met laag water weer met goederentreinen door de verdronken polder gereden worden. Daarvoor moesten de stalen coupuredeuren steeds worden geopend.
Zuid-Beveland werd in vroeger tijden doorsneden door tal van waterlopen en kleine zeearmen. De Vliet, eigenlijk de Kruiningse Vliet, is gevormd bij een grote overstroming in 1134. Deze zeearm stroomde tussen de Westerschelde en de Oosterschelde en had later nog een functie bij de afwatering. Wat we nu nog zien is een mooi klein natuurgebied, een fourageplaats voor watervogels.
