Met Reimerswaal is iets bijzonders aan de hand. De gemeente bestaat wel, maar een stad, dorp of zelfs maar een gehucht met die naam is onvindbaar op de kaart. De middeleeuwse stad Reimerswaal is sinds het begin van de achttiende eeuw een verdronken stad. Dat is één van de redenen om bij de samenvoeging van de gemeenten Krabbendijke, Kruiningen, Rilland-Bath, Waarde en Yerseke voor de naam Reimerswaal te kiezen. Het verhaal van Reimerswaal is het waard om verteld te worden.
De historische stad Reimerswaal, ook wel Rommerswael of Reymerswael genoemd, lag iets ten noorden van de huidige gemeente, in het Verdronken Land van Zuid-Beveland, ook wel het Verdronken land van Reimerswaal genoemd. Het was gedurende de late middeleeuwen de derde stad van Zeeland na Middelburg en Zierikzee. Vanuit Reimerswaal zeilden schepen naar Vlaanderen, Engeland, Frankrijk en de Oostzeehavens. De stad lag op de route naar Antwerpen. De vaarroute liep toen door de Oosterschelde. Naast deze handel vormden het winnen van zout en de meekrapteelt de belangrijkste bronnen van bestaan.
Het tij keert voor Reimerswaal de stad als in de zestiende eeuw wordt geteisterd door enkele rampen. Dit begint met een brand en daarna is het het onverbiddelijke water dat het begin van het einde inzet. De dijken, mogelijk niet goed beheerd, breken regelmatig. Misschien draagt het afgraven van het veen, nodig voor de zoutwinning, bij aan de verzwakking van de dijken. De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed schrijft daarover: De Reimerswalers hadden het aan zichzelf te danken. Hadden ze de grond rondom de stad maar niet af moeten graven om het zout eruit te winnen. Zo kreeg de Oosterschelde vrij spel. Tussen 1530 en 1570 dringt het water zevenmaal Reimerswaal binnen. Uiteindelijk wordt de stad voorgoed afgesneden van Zuid-Beveland.
Zonder handelswaar en achterland raakt Reimerswaal in een grote economische crisis. Handel en nijverheid lopen snel terug. Bovendien heeft de stad op het steeds kleiner wordende eiland nauwelijks bescherming tegen de oprukkende zee. De meeste inwoners verlaten het eiland. Zij bouwen een nieuw bestaan op in Tholen of Zierikzee. Toch keren enkele bewoners terug in de hoop de stad opnieuw op te bouwen. Dat lukt nauwelijks. Aan het begin van de zeventiende eeuw is Reimerswaal niet meer dan een dorp met enkele bouwvallige huizen. Aan het eind van de zeventiende eeuw is een klein eiland met enkele ruïnes, het enige wat nog aan Reimerswaal herinnert. Begin achttiende eeuw verdwijnt dit laatste restant in de golven van de Oosterschelde.
Restanten van de stad waren tot de jaren tachtig van de twintigste eeuw bij laag water te zien. Deze archeologische overblijfselen zijn officieel als rijksmonument erkend. In 1978 wordt de Oesterdam tussen Zuid-Beveland en Tholen op één van de rijkste archeologische monumenten van Nederland gebouwd. Hierdoor werden ook deze laatste overblijfselen aan het oog onttrokken De restanten van Reimerswaal liggen sinds die tijd onder een laag asfalt van het talud van de Oesterdam.
Naast Reimerswaal zijn zeker 18 dorpen voor altijd onder water verdwenen. In het OosterscheldeMuseum in Yerseke kom je daarover alles te weten. Bij Tourist Shop Yerseke kun je aantrekkelijk arrangementen boeken, waarbij je na afloop van het museumbezoek onder andere kunt genieten van een portie verse mosselen of oesters.
